Ali Yüce hayatı ve Şiirleri

Ali YÜCE1928 yılında Hatay'da doğdu. Düziçi Köy Enstitüsü'nü bitirdikten sonra ilkokul öğretmenliği yaptı. Gazi Eğitim Enstitüsü İngilizce Bölümü'nü yeterlik sınavlarını dışardan vererek çeşitli liselerde İngilizce öğretmenliğini sürdürdü. İlk şiiri 1956'da Yücel dergisinde yayımlandı. Daha sonraki şiirleri Yeditepe, Türk Dili, Soyut, Sanat Rehberi dergilerinde çıktı. Yaşadığı çevreyi, toplumsal sorunları yer yer taşlamaya yönelerek yergi ve eleştirinin ağır bastığı toplumcu şiirleriyle tanındı. YAPITLARI Boyundan Utan Darağacı (1976)Halk Çağı (1981)Anamı Arıyorum (1983)Ortadoğu Şiirleri (1983)Şiir Sıcağı (1984)Antakya Çarşıları (1986)Şiir Tufanı (1989)Taş Tanrılar (1990)Asılacak Kitap (1991)İnsan Tomurcukları (1991)Yunuslama (1991)Havalı Meryem (1994)Sevgim Servetimdir (1997) ÖDÜLLERİ 1980  Nevzat Üstün Şiir Ödülü1982  Yeditepe Şiir Armağanı1982  Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü1985  Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülü1994  Akdeniz Şiir Ödülü (İtalya) SEVDALI SÖZCÜKLER Beni tanımadın mı dediBir sözcük bir sözcüğeÇevir zamanın sayfalarınıBelleğini iyi yoklaİyi bak gözlerimin içineAnılar devşir yüzümden Bir yağmur sonrasıydıYan yana düşmüştük haniBir şiirin ilk dizesindeGöz göze gelmiştik birdenBir şey kımıldamıştı içimizdeSonra sürülmüştük şiirdenİzinsiz öpüştük diye Anımsadım dedi öbürüElin elime değinceBindim sevdanın mor atınaGittim ta eski günlereKüçüldükçe büyüdü hüzünAdını bilmediğim bir şeyÇıt diye kırıldı içimde Ne acılar çektim bilsenNelere katlandım gurbetteSenetlere tutanaklaraMahkeme kararlarına geçtimYıllarca ad oldum bir kötüyeBir an bile unutmadım seniGöz göze gelmedim hiçSenden başka bir sözcükle Sesin sesime değinceİçimdeki süt denizleriKöpürmeye başladı geneÖpüşe banınca dudaklarımızıKendi kokusunu duydu yosunŞiirin gizli aynasındaKendi rengini gördü menekşe Haydi gel dediDişi sözcük erkek sözcüğeBaşka bir şiire girelimGörünmeden ozan abiye HARİTADA DENİZE GİRİYORUM Hem acılar eğitiyorHem türkü söylüyorumAslında bir yapınınTemelini atıyorum Tuğlam pişmemiş dahaDemirim yok çimentom yokKumum kirecim hazır değilBu yapı ne zaman biterKaçıncı katta bulurum güzeliBelli değil Bir yağmur bulutunuElime alıp kokluyorumBulut mulut bahaneAslında bir şiirinTemelini atıyorum İlk dizeyi yazıyorumKan ter içinde kalemimKimseye göstermedenHaritada denize giriyorumNe zaman çıkarım bilmemHangi kıyıda bulurum güzeliBelli değil Boğazıma doluyorSözcükler şiir molekülleriYarı yoldan geri dönüyorumTatlı mı ekşi mi denizRengi sarı mı pembe miKorsan beye sorun bunuVallahi ben bilmiyorum Nerede bir çirkin görsemBaşımı önüme eğiyorumKıpkırmızı olunca şiirlerimUtancımdan ölüyorumBen ne zaman dirilirimKaptan bey ne zaman ölürBelli değil Hem kentte oturuyorHem yalan söylüyorumBozuk çıkıyor fotoğrafımKorsan beyin ölü törenindeGülerken yakalanıyor şiirlerimBen başarıyla somurtuyorum SÖYLEŞTİLER Boz Azime'nin oğluSelim Çavuş ileKör Nuru'nun oğlu Al'efendiSöyleştiler Dedim ya gene derimBizik Asarcık var ya Al'efendiBizim bu deyyus köyü var yaVallah billah adam olmazİtler köpekler olur daBizim köy olmaz Al'efendiDinime imanıma talağımaAvradım benden boş olsunYalan yanım yere gelsinBizim köy adam olmaz Al'efendi Adam ta Angara'dan kalkıpBüyük başınnan ayağımıza gelmişBöyle mi değil mi Al'efendiYüzünden nur damlıyo şıp şıpAğzından bal akıyor konuşurkenNohut gibi dane dane olup sesiBeynimize giryo Al'efendiAh ki bizim köyde beyin nerdeBir kulağımızdan giripÖtekinden çıkıyo dedikleriBöyle mi değil mi Al'efendi Adam ne dedi bak Al'efendiKardaşlarım dindaşlarımVerin kolunuzdan kopanıTanrı veren kullarını severŞeker gibi söz Al'efendiAh ki bizim köyün adamı hamToplana toplana ne toplandıÜç bin lira para bir kamyon kavakYüzüm yere düştü utancımdanDinime imanıma talağımaBizim köy adam olmaz Ne gülüyon Al'efendiBir çürüklük mü var sözlerimdeHaydi be Kör Nuru'nun oğluGavır Ali sen deOLMACA Ben çocuk olsaydım eğerKav çakmak satardımBulut amcalaraPamuk şekeri alırdım yerinePatlamış mısır alırdım Ben çiçek olsaydım eğerHiç saksı giymezdim ayağımaÖdünç kanat alırdımGüvercin teyzemdenBarış uçardım üstünüze Ben ırmak olsaydım eğerAltıma saklamazdım ayaklarımıÖyle yaklaşmazdım denizeDüşmana yaklaşır gibiSürüne sürüne Ben tüfek olsaydım eğerPatlamazdım kimsenin üstüneBir tetiğimden utanırdımBir de eğri parmağındanİnsan amcaların HASRETİNDENAZIK AcıkmayasınSevgi koydumAzık sana Yer dolusu çiçekGök dolusu güneşVerdim sanaÜşümeyesin KorkmayasınIşık koydumAzık sana Öptüm öptümÖpülgen dostSaçları denizeDökülgen dost AğlamayasınYazık sanaGülme koydumAzık sana