Abdurrahim Karakoç hayatı şiirleri

Abdurrahim Karakoç 1932 yılında Elbistan’da doğdu. Edebiyatla, özellikle şiirle içiçe bir aileden gelmektedir. Şair olan dedesi ve babasının etkisiyle küçük yaşlardan beri şiire ilgi duymaya ve yazmaya başladı. Ayrıca kardeşleri de kendisi gibi küçük yaşlardan beri şiir yazmaktadır.İlk gençliğinde uzun yıllar çiftçilik yaptıktan sonra Elbistan Belediyesinde (1958-1985) muhasebeci olarak çalıştı. Emekli olduktan sonra Ankara’ya yerleşerek gazeteciliğe başladı.1958 yılına dek yazdığı yüzlerce şiiri yakıp yokeden Karakoç aynı yıllarda yazmaya başladığı değişik düşünce ve yorumları içeren »Hasan’a Mektuplar« (1964) adlı ilk kitabını yayımladı.Sonraki yıllarda ise şiirlerinin bir bölümünü topladığı, »Akıl Karaya Vurdu« , »Vur Emri« , »Beşinci Mevsim« , »Suları Islatamadım« , »Kan Yazısı« , »Gök Çekimi« , »Dosta Doğru« ile sohbet, mektup ve röportajlardan oluşan »Çobandan Mektuplar« adlı kitapları yayımlandı. Bu kitaplardan bazıları yaklaşık 20 baskı yaptı.Çeşitli radyo ve televizyon programlarına katılan Karakoç’un şiirleri bugüne dek birçok araştırmada aktarıldı.Karakoç’un politik taşlamaları kadar sevgi şiirleri de hemen her kesimde yankı bulmakta, birçok sanatçı tarafından bestelenmekte ve okunmaktadır.   Mihriban Sarı saçlarına deli gönlümü, Bağlamışım çözülmüyor Mihriban.Ayrılıktan zor belleme ölümü,Görmeyince sezilmiyor Mihriban.Yar deyince kalem elden düşüyor,Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor.Lambamda titreyen alev üşüyor,Aşk kâğıda yazılmıyor Mihriban. Önce naz sonra söz ve sonra hileSevilen seveni düşürür dileSeneler asırlar değişse bileEski töre bozulmuyor MihribanTabiplerde ilaç yoktur yarama,Aşk deyince ötesini arama.Her nesnenin bir bitimi var ama. Aşka hudut çizilmiyor Mihriban Boşa bağlanmamış bülbül gülüneKar koysan köz olur aşkın külüneSaştım kara bahtım tahammülümeTaşa çalsam ezilmiyor MihribanTarife sığmıyor aşkın anlamıAncak çeken bilir bu derdi gamı Bir kör düğüm baştan sona tamamıÇözemedim çözülmüyor Mihriban Abdurrahim Karakoç Kim Ola Çıkar çıkar uzaklara bakarsınYollarını beklediğin kim olaDeli misin hasretlik mi çekersinMektubunu sakladığın kim olaAhlar tüter her sözünün içinde Yaş dışında gam gözünün içindeYıllar yılı can özünün içindeSevdasını sakladığın kim olaArada bir hayallere dalarsınHal mülküne hatıralar salarsınNeden sık sık uykuları bölersinRüyalarda yokladığın kim ola Dost diyorsun kimin dostu kapalıCan canan diyorsun üstü kapalıTürküler söylersin kastı kapalıMısralara yüklediğin kim ola Ela Gözlü Yar Her ne kusur varsa geçen zamandaSuçsuzdur aynalar ela gözlü yarMecnunlar mevlayı bulursa candaEl olur Leylalar ela gözlü yarGüzel açar güzelliğin sergisin Gün ağartır kara saçın örgüsünMuhabbet faslında ölüm türküsünKim söyler kim çalar ela gözlü yarEstikçe iş çıkar işin içindeGençliğin hasret yer sevda göçündeBilmez misin dört mevsimin üçündeKar olur yaylalar ela gözlü yarAlı al yeşili yeşilde araAhirete gider kalpteki yaraNe yapsan bir daha çıkmaz dallaraDökülen ayvalar ela gözlü yarVakit dolar nakit biter kasandaSevda bir kitaptır gönül masanda Okusan da olur okumasan daKapanır sayfalar ela gözlü yar Gel de Gör Bağladım nefsimi zincir yularaDünyayı duvara astım gel de görRahatı huzuru attım kenaraÇileyi bağrıma bastım gel de görYürüdüm sel oldum durdum göl oldum Mazluma mağdura kıvrak dil oldumZulüm sıcağında serin yel oldumYürekten yüreğe estim gel de görSonu hatırladım ilki duyuncaKula kul olmadım ömür boyuncaHakkın zehirini içtim doyuncaBatılın balina kustum gel de gör Ülfetim olmadı iriler ileAğıla girmedim sürüler ileÖlümden korkmayan diriler ileSelamı sabahı kestim gel de görAşk ceylanı emzirince sütünüTaşa çalıp kırdım benlik putunuDüşmanımdır inkarcının bütünü Allah dostlarıdır dostum gel de görBazı kötülüğü kovdum elimleBazı kötülüğü yerdim dilimleGücüm yetmeyince kendi halimleHaksıza buğzettim küstüm gel de görÇıkar için laf davulu çalmadımHiçbir yerden makam rütbe almadımBildimse söyledim korkak olmadımBilmediğim yerde sustum gel de gör Beni de Çağır Çileyi koklayıp gül niyetineZindana girersen beni de çağırSabrı kanaati bal niyetineEkmeğe dürersen beni de çağırBazen iki dünya sığar içimeBazen iki güneş doğar içimeBazen gam yağmuru yağar içimeSen beni ararsan beni de çağırDostların var ise divanelerdenGözyaşın aktıysa minarelerdenBinlerce senelik viranelerdenBirşeyler sorarsan beni de çağır Ezelin ezelden öncesi vardıYine sonsuzluktur sonsuzun ardıZaman yumağına bizi kim sardıAklını yorarsan beni de çağırDışarda göz yanar içerde yürekTaahhüt ehline tahammül gerekMazlum yarasına merhem diyerek Gözyaşı sürersen beni de çağır Sen Gelirsin Aklıma Ormanlarda yuvasını yitirenBir kuş görsem sen gelirsin aklımaBeni alıp uzaklara götürenBir düş görsem sen gelirsin aklımaGönlüm viranedir yakılmış yanmış Hayal mermerinde hatıram donmuşAsırlar öncesi duvara konmuşBir taş görsem sen gelirsin aklımaToprak ağacın her hali güzelGölgesi meyvesi hem dalı güzelNerede ne zaman faydalı güzelBir iş görsem sen gelirsin aklıma Açılmış bir çiçektir her gülen dudakKılıfta tomurcuk zor gülen dudakBir dostluk bakışı bir gülen dudakBir diş görsem sen gelirsin aklımaYüreğinde deli taylar eşinenGam ilinden dert iline taşınan Altmış yıl yaş ayıp bin yıl düşünenBir baş görsem sen gelirsin aklıma Dosta Doğru İçimde uzayan her yolÇıkar gider dosta doğruMenekşe nergis Itır gülKokar gider dosta doğruZamanım yoğrulur gamlaBirleşir sabah akşamlaIlık kanım damla damla Akar gider dosta doğruGel bende gör sen gel beniDurduramaz engel beniGörmediğim bir el beniÇeker gider dosta doğruBeynim fırın bağrım tandırYanarım hayli zamandırSevgim bir yavru ceylandır Seker gider dosta doğruNe saklarım ne gizlerimYalnızca onu özlerimTabutta bile gözlerimBakar gider dosta doğru Kimin Dünyası Yol üstünde biten çalıBu dünya kimin dünyasıAk çiçekli ayva dalıBu dünya kimin dünyasıGediklerde esen poyrazYaprakları dalda koymazGözler doysa gönül doymaz Bu dünya kimin dünyasıHer gün eski her gün yeniTükenmez gidip geleniCanevimden vurdu beniBu dünya kimin dünyasıKar yağar kaybolur izlerHer nakış bin bir sır gizlerUfuklara dalan gözler Bu dünya kimin dünyasıToprak basar kucağınaGüneş çeker sıcağınaAtar derdin ocağınaBu dünya kimin dünyası  Ben Seni İster ağla ister uyu bebeğimYüreğime kundakladım ben seniYakacaksan yak da kurtul ne deyimAteş diye kucakladım ben seniBilemezsin can yakmaz ki bilesin Ağrı sızı bırakmaz ki bilesinYara açmaz kan akmaz ki bilesinGözlerimle bıçakladım ben seniMektup yazdım baharına yazınaGölgeden çık güneş dolsun hazınaKilit vurdum gecelerin ağzınaRüyalara yasakladım ben seni Gönlümü vermişim güle ne hacetDaha başka bir gönüle ne hacetAltına elmasa tüle ne hacetŞefkatimle duvakladım beni seni Sen Varsın Gönül tezgahında şiir dokudumİplik iplik nakışında sen varsınAşk yolunun kanunu okudumMadde madde yokuşunda sen varsınFikir vadisinden bir ırmak geçer Eğilir serviler suyundan içerBağrında ay doğar zambaklar açarSessiz sessiz akısında sen varsınÖz suyusun hayat denen şişeninNedenisin keder ile neşeninSevda cephesinde şehit düseninDonuk donuk bakısında sen varsın Hep senin renginde görünür baharYaprakta yeşilin gülde kokun varYama yama kalbimdeki yaralarSıra sıra dikişinde sen varsınGidip de yorulma çok uzaklaraSen seni gel benim içimde araUmut güneşimin mor bulutlara Girip girip çıkısında sen varsın  Unuttum Seni Resmine baktığım güzel kız genç kızUnuttum unuttum unuttum seniEski bir albümde durursun yalnızUnuttum unuttum unuttum seniİki harf bir imza bir tarih garip Besbelli üçü de mutsuz muzdaripAklimi zorlama karşımda durupUnuttum unuttum unuttum seniBilemem aradan geçti kaç seneMemleketin nere kimsin adin neHatırla diyerek bakma yüzümeUnuttum unuttum unuttum seni Eğdi Başını Gitmişti makama arzuhal içinBey dedi yutkundu eğdi başınıBir azar yedi ki oldu o biçimŞey dedi yutkundu eğdi başınıKapıdan dört büklüm çıktı dışarı Gözler çakmak çakmak benzi sapsarıBir konağa baktı alttan yukarıVay dedi yutkundu eğdi başınıÇekti ayakları kahveye vardıAçtı tabakasını sigara sardı daldıNeden sonra garsonu gördüÇay dedi yutkundu eğdi başını İçmedi masada unuttu çayıKalktı ki garsona vere parayıUzattı çakmağı ve sigarayıSay dedi yutkundu eğdi başınıDöndü gözlerinde bulgur bulgur yaşSandım can evine döktüler ataşSordum memleketin nere gardaş Köy dedi yutkundu eğdi başınıYürüdü kör topal çıktı şehirdenAğzına küfürler doldu zehirdenSalladı dilini vazgeçti birdenOy dedi yutkundu eğdi başını  Güney İlleri Gök mavi dağlar ak ovalar yeşilDört mevsim bahardır güney illeriÇiğ düşmüş çiçekte gün ışıl ışılBir sarı bir mordur güney illeriYollar kıvrım kıvrım iner yokuştan Köpüklü suları dökülür taştanKuşları çiçekten çiçeği kuştanSeçilmeyen yerdir güney illeriDağılır yaylanın boz dumanlarıEğilir yıldızlar öper çamlarıBir başka alemdir yaz akşamlarıCennet ile birdir güney illeri Baharda haz duyar nar çiçeklenirArı sesi çan sesine eklenirTüm güzellik Toroslarda renklenirOylum oylum kardır güney illeriMotor sesleriyle uyanır sabahKekik kokusuna boyanır sabahÖzene bezene yaratmış Allah Ne geniş ne dardır güney illeriOrdadır ozanın gönül bolluğuSevgi sıcak sıcak aşk buğu buğuGerçek yiğitlerin harman olduğuEşsiz bir diyardır güney illeri